اخبار

پایدارسازی گود به روش نیلینگ یا انکراژ

پایدارسازی گود به روش نیلینگ (Nailing)، انکراژ یا سولجر که در ایران به روش میخ کوبی خاک نیز مرسوم می باشد، یکی از روش های پر طرفدار مقاوم سازی گودبرداری های عمیق و بزرگ است. به طور خلاصه در این روش خاک اطراف محل گودبرداری، به وسیله ی میخ های فولادی آن هم بدون اعمال پیش تنیدگی مهار می گردد. این میخ ها با تزریق دوغاب سیمان در جای خود محکم می شوند. سپس یک لایه شاتکریت بر سطح دیوار گود اجرا می نمایند. در واقع میخ ها ناحیه ی فعال خاک را به ناحیه مقاوم خاک می دوزند. ما در وبسایت گروه طرح و ساخت مهندس فرحزادی در مورد نکات اجرایی و مراحل اجرای سازه نگهبان نیلینگ یا میخکوبی بیشتر صحبت خواهیم کرد. چرا که بدون شک به کارگیری سازه نگهبان Nailing در شرایط سنجیده شده، گزینه ی مناسبی از نظر اجرایی و اقتصادی می باشد.

نکات اجرایی مراحل سیستم سازه نگهبان نیلینگ

پایدارسازی گود به وسیله ی نیلینگ دارای 6 مرحله می باشد که در هر گام از گودبرداری ساختمان نیاز است این 6 مرحله را طی کنیم تا به رقوم کف گود مورد نظر دست یابیم. در ادامه این 6 مرحله را با ذکر نکات مهم آن در اجرا بیان خواهیم کرد.

مطالب جذاب: دکوراسیون داخلی منزل 

خاک برداری مقطعی

در این مرحله با توجه به عمق خاکبرداری و نوع خاک زمین، یک تا چهار متر از عمق گود، خاکبرداری می شود. قابل توجه است که عمق دقیق خاکبرداری گود در هر مرحله با توجه به آزمایش های مکانیک خاک و گمانه زنی قبل از شروع عملیات خاک برداری مشخص می گردد. این آزمایش ها باعث شده تا به اطلاعاتی نظیر جنس خاک، پارامترهای مقاومت برشی، ظرفیت باربری خاک، میزان نفوذ پذیری آب های سطحی دست یابیم.

حفر گمانه

در مرحله دوم اجرای سازه نگهبان نیلینگ یا میخ کوبی، حفر، حفره هایی در دیوار می باشد که به آن گمانه زنی نیز می گویند. این سوراخ ها را جهت قرار دادن آرماتور فولادی در دیوار گود با دستگاه دریل واگن در فواصل معین حفاری می نمایند. توجه داشته باشید که شیب، قطر، طول و تعداد چاله ها با توجه به مشخصات گود و نوع خاک توسط طراح سازه نگهبان نیلینگ و میخکوبی تعیین می گردد. البته به طور معمول این گمانه ها با زاویه 10 تا 15 درجه و به قطر 10 تا 15 سانتی متر در فواصل یک تا دو متری با طول 5 تا 15 متری زده می شوند.

توجه، توجه: فراموش نکنید پیش از حفر گمانه ها از ساختمان های مجاور، قنات ها، سازه های زیرزمینی، چاه های ساختمان های اطراف بازدید کارشناسی شده ای به عمل آورید.

آماده سازی و جایگذاری آرماتورها

در این مرحله با توجه به نقشه های اجرایی سازه نگهبان آرماتورهای آجدار با قطر حداقل 25 میلی متر تهیه شده و یک سر آن ها را در کارگاه تا 10 سانتی متر رزوه می نمایند. همچنین از آنجا که هر شاخه آرماتور 12 متر می باشد اگر نیاز به طول بیشتری داشته باشیم با عملیات کوپلینگ، دو آرماتور را به هم وصله می کنیم تا به طول مورد نظر دست یابیم.
علاوه بر آن برای تخلیه هوا و تزریق دوغاب سیمان نیز در طول آرماتور شلنگ ها تخلیه هوا و تزریق را به آن متصل می نمایند. علاوه بر شلنگ ها در فواصل دو تا سه متری میلگرد یا میخ ها، اسپیسرهایی به منظور پوشش کامل آرماتور با دوغاب سیمان، جایگذاری می نمایند.

توجه، توجه: اگر خاک دارای مواد خورنده باشد، استفاده از پوشش اپوکسی برای آرماتورها الزامی است.

تزریق دوغاب سیمان

در این مرحله از اجرای پایدارسازی گود به روش نیلینگ و میخکوبی، دوغاب سیمان را یا به صورت ثقلی و یا به صورت پر فشار درون سوراخ ها تزریق می نمایند. در این مرحله جهت تزریق دوغاب، ورودی چاله ها یا گمانه ها را با ملات گچ یا ملات گچ و سیمان مسدود می نمایند تا در حین پر شدن چاله، دوغاب سیمان به بیرون سر ریز نشود.

شاتکریت یا بتن پاشی

پس از این مرحله سطح دیواره گود را با مش فولادی و شاتکریت بتنی می پوشانند. بتن پاشی به منظور جلوگیری از فرسایش خاک، هوازدگی خاک، ریزش خاک و همچنین یکپارچگی میان نیل ها صورت می گیرد. نکته قابل توجه اینجاست که در خاک های سست ابتدا دیواره گود را با مش فولادی و شاتکریت می پوشانند و سپس عملیات گمانه زنی و میخکوبی را آغاز می کنند.

توجه، توجه: در این مرحله دقت کنید که تا مش فولادی به دیواره خاکی نچسبد، به این منظور می توانید از اسپیسر هایی به اندازه نصف ضخامت مورد نظر بتن شاتکریت استفاده نمایید.

نصب صفحه فولادی و مهره سر نیل یا میخ ها

در مرحله نهایی نیز صفحات فلزی و مهره را روی سر رزوه شده ی آرماتورها نصب می نمایند. به این صورت که سر نیل یک صفحه فولادی به ضخامت 2 سانتی متر و ابعاد 25 در 25 سانتی متر را به وسیله ی یک مهره شش گوشه بر سر رزوه شده میخ ها، می بندند. علت بستن صفحه سرمیخ ایجاد سطح بزرگتر برای جلوگیری از برش پانچ و سوراخ شدن بتن شاتکریت می باشد.

مزایا و معایب سیستم سازه نگهبان نیلینگ

پایدارسازی و مقاوم سازی گود به روش نیلینگ که یک روش خلاقانه مهندس استرالیایی می باشد، این سیستم مقاوم سازی گود دارای مزایا و معایبی است که در ادامه به هرکدام از آنها بپردازیم. همچنین شما عزیزان می توانید مطالب مرتبط با همین مطلب را در وبسایت مهندس فرحزادی دنبال نمایید.

مزایای پایدارسازی گود به روش نیلینگ

• بهبود مشخصات مکانیکی خاک بر اثر تزریق دوغاب در خاک دیواره گود
• مقرون به صرفه برای گودهای با عمق زیاد
• انطباق سریع و آسان با شرایط سایت های مختلف
• قابل اجرا در خاک های مرطوب
• عدم نیاز به گودبرداری اضافی و خاکریزی بعدی آن
• عدم نیاز به ماشین آلات سنگین
• عدم تداخل و مزاحمت سازه های پایدار شده با عملیات اصلی ساختمان و کاهش هزینه این عملیات
• جاگیر نبودن سازه نگهبان در داخل گود
• کاهش تجهیزات و مصالح نسبت به روش های دیگر

معایب پایدارسازی گود به روش نیلینگ

• وارد شدن به محدوده و حریم ملک همسایگان مجاور
• احتمال ایجاد تغییر مکان های افقی و عمودی در زمین مجاور گود ( در صورت در نظر نگرفتن تمهیدات لازم )
• احتمال ایجاد ترک در ساختمان های مجاور گود
• عدم امکان اجرای میخ گذاری در ۳ تا ۴ متر اول گودبرداری در زمین های مجاور خیابان به دلیل امکان برخورد با تأسیسات شهری
• محدودیت استفاده در زمین های لجنی
• محدودیت استفاده از این روش در زمین های دارای قنوات، چاه ها، انباره های فاضلاب
• محدودیت استفاده از این روش در خاک های مستعد خوردگی بالا روی فولاد میخ
• علی رغم تکنیک ساده نیازمند به نیروهای اجرایی با دقت و تجربه کافی
• عدم مقرون به صرفه بودن در گودهای کوچک
• نیاز به دستگاه های پیشرفته
• نیاز به دانش و فناوری روز دنیا

مقالات مرتبط

1. سازه نگهبان مهار متقابل
2. انواع روش پایدارسازی گود
3. طراحی اشپزخانه